woensdag 23 maart 2011

De valkuil van Discipline

U neemt uzelf voor een bepaalde activiteit met regelmatige frequentie te doen. In het begin bent u lekker op dreef, maar naar verloop van tijd loopt u tegen de muur van discipline op. De aandacht verslapt, de frequentie daalt om soms zelfs uiteindelijk volledig te verwateren. Neem nu mijn blog. Ook zo’n fanatiek voornemen. Maar het drukke ondernemerschap walst er met regelmaat overheen. Afspraken maken met jezelf is vaak lastig. Deze zijn door de vrijblijvendheid gemakkelijk te overschrijden.

Hoe zit dat met de medewerkers binnen een bedrijf? Daar zie ik het bij klanten toch vaak misgaan. De oorzaak is veelal niet eens onwil, maar ontbrekende kaders. Duidelijke, scherpe afspraken gericht op resultaat.

Wat verstaat u onder gedisciplineerd werken? Als u het mij vraagt gaat het niet om bevelen opvolgen en slaafs doen wat de baas vraagt. Enige vrijheid heeft een motiverend effect, maar werkt alleen als beide partijen zich aan impliciete en expliciete afspraken houden. Om de gewenste resultaten niet uit het oog te verliezen zet je dus lijnen uit waarbinnen de noodzakelijke activiteiten moeten plaatsvinden, de zogenaamde kaders. Maar wel met enige logica. En juist hier ligt de gevarendriehoek.

Resultaatafspraken
In veel bedrijven spreekt men over resultaatafspraken. Vaak gaan ze helemaal ‘nergens’ over. Wat is nou echt belangrijk? Aanwezigheid of prestatie? Een retorische vraag natuurlijk. De vraag moet zijn: wát moet je dan presteren? Echt heel vaak is dat niet heel efficiënt geformuleerd. Gevolg: het resultaat en dus de discipline om dat te gaan realiseren is niet hoog genoeg. Voor mij is het dan ook drijfveer nummer één om discipline te realiseren. Goede afspraken over het wat en wanneer. Het SMART-principe leent zicht hier uitstekend voor; specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch en tijdgebonden.

Een verantwoordelijkheid die mijn inziens allereerst bij de leiding ligt. Daarna is het eveneens een belangrijke taak voor de medewerker, die moet er wel om vragen, sterker nog, die moet het eisen. Je hebt te accepteren dat er iets moet worden gedaan binnen bepaalde kaders. Het vergt discipline om de ruil die je hebt gemaakt, tijd en inspanning voor salaris, te kunnen uitvoeren. Tijden van “aanwezigheidspremie” zijn voorbij. Zeker wanneer de focus op het resultaat ligt en minder op de inspanning.

Vertrouwen
Hoe creëer je de optimale werkwijze? Hoe zorg je ervoor dat je met elkaar het juiste doet. Dat zit in de zo onmisbare, belangrijke pijler binnen het nieuwe werken. Discipline werkt namelijk niet zonder vertrouwen. Je kunt namelijk alles willen meten, inregelen, dichtspijkeren en vol willen bouwen met procedures. Natuurlijk, ‘meten is weten’. Maar net zo goed geldt: ‘less is more’. Om het te laten slagen, is het essentieel dat je vertrouwen hebt in je mensen. Als je er niet op kunt vertrouwen dat medewerkers en leidinggevenden binnen de gestelde kaders doen wat ze moeten doen, stel jezelf dan de vraag of je wel de juiste mensen in huis hebt.

Geen robots dus, die missen het anticipatievermogen. Gemotiveerde mensen, kaders en afspraken. Met gedisciplineerde bewegingsvrijheid ‘trigger’ je het beste resultaat.