HR verklaart de oorlog

Ik geef met regelmaat college aan jonge, ambitieuze mensen. Onder deze mensen beproef ik vaak de vraagtekens als het gaat om  de leermogelijkheden binnen het gemiddelde bedrijf. In hoeverre kunnen zich ontwikkelen in organisatie waar ze beklemd worden door de opgelegde beperkingen? Dat keurslijf past de meeste talenten gewoonweg niet in deze tijd, die kiezen niet voor veiligheid maar voor baanbrekende opties.

De gedachtegang van een talent is altijd allereerst: wat kan ik leren en wat voegt het toe? Ik adviseer altijd dat het gaat over enerzijds de ruil tussen inspanning en geld, anderzijds over de leider waar iemand voor wil werken binnen de organisatorische context.

Tekorten op de arbeidsmarkt lopen op

Tijd voor een ander geluid. Men lijkt namelijk niet te horen dat er in Nederland een tekort op de arbeidsmarkt aan het ontstaan is. Ik heb het niet over een tekort aan banen, maar een tekort aan bepaalde kennis of aan de wil om bepaald werk te doen. Onze banen worden ingevuld door buitenlandse werknemers, maar er gebeurt dan ook weinig om de Nederlanders de juiste kant op te sturen. Dat is vragen om arbeidsmigratie.

Motief en gelegenheid
In het Westland heb je te maken met Polen. Overigens in het oosten net zo. Men klaagt er over, maar denkt niet na waarom ze hierheen komen. Motief en gelegenheid, zeg ik u. Voor hen liggen de banen blijkbaar voor het oprapen. Echt niet puur omdat ze het voor minder doen. Nederlanders willen gewoonweg het werk niet doen. Heeft u zich wel eens afgevraagd waarom niet? Het soort werk is daar vaak niet eens de reden van, maar het gebrek aan financiële vooruitgang.

Loonmatiging of –stijging? Beloon flexibiliteit!

De afgelopen tijd wordt er een hoop geroepen over wat te doen met de lonen. Omhoog, omlaag. Werkgeversorganisatie VNO-NCW riep op tot het toepassen van de strategie van loonmatiging. Als we de Rabobank en het Centraal Planbureau (CPB) mogen geloven is de aloude methode van beheerste loonontwikkeling niet de oplossing. In de huidige Europese crisis klimmen we hiermee niet uit de recessie. Gaat loonstijging dat wel doen? Het antwoord is genuanceerder dan bevriezen of stijgen.

We kunnen niet meer alleen voor ons land denken, we draaien op voor de economische malaise van andere landen. Het moet daar beter gaan, anders zit het er voor ons sowieso niet in. Dan moeten we de Zuid-Europese export dus faciliteren.