HR strategie moet op tafel

We korten, we snijden, we matigen, we minderen.  Hoe ver kun je gaan? Je hebt die harde kern  gewoon nodig; en wanneer pieken of kennisbehoefte erom vragen,  zal er nog steeds een flexibele schil omheen moeten om de boel draaiende te houden. Tot mijn verbazing zie ik de Human Resource strategieën nog weinig veranderen.  Als het management dan toch steeds zo druk om die bestuurstafel zit, is dit het juiste moment om eens te gaan kijken hoe het anders moet. En anders betekent dus niet met minder…

Langzaamaan hebben de meeste organisaties in Nederland wel door dat de business van vandaag om een andere aanpak vraagt. Terug naar de core business: waar zijn we ook alweer goed in? Vervolgens, hoe kunnen we de processen zo effectief mogelijk opnieuw inrichten?  Wie doet wat, hoe en waar. Waar laten we de operationele taken uitvoeren en hoe elimineren we de onnodige schakels en kostenposten? Dat levert manuren op of bespaart anderzijds kosten.  Met die mensen of dat bespaarde kapitaal kun je weer schuiven; ze inbrengen binnen andere facetten van het bedrijf.  Nee inderdaad, mensen niet ontslaan of af laten vloeien.

Financiële beloningen helpen niet

Deze week stond er in de Volkskrant een artikel over top beloningen. Ik roep al langer dat organisaties simpeler, doeltreffender mogen. Mensen motiveren vraagt ook om meer dan extra geld toestoppen, zeker als je wilt dat al je werknemers tevreden zijn. Denk eens in, zeventig procent van de Nederlanders gaat ontevreden naar het werk. Bizar toch? Dat is een hoop inboeten op productiviteit. 

Al genoeg studies toonden aan dat met plezier naar het werk gaan prestaties verbetert. Efficiëntie begint bij gemotiveerde mensen en bij de juiste verhouding managers en arbeidskrachten op de werkvloer. Vervolgens, hoe ga je dan om met de overbetaalde managers?