Slim bezuinigen, is daar wel over nagedacht?

‘Is dit beleid of is hier over nagedacht?’, een spreukentegeltje dat de laatste tijd herhaaldelijk in me opkomt. Het is officieel. We bevinden ons in een recessie.  De overheid heeft even aangekeken hoe de bezuinigingen ons verder de afgrond in drijven en besluit nu dat we het écht aan moeten pakken. Waarmee? Bezuinigingsplannen die je werkelijk het hoofd doen tollen als het gaat om de arbeidsmarkt. Een nieuw concept is in het leven geroepen: slim bezuinigen.

Dat de economische krimp met name te wijten is aan terugvallende uitgaven van consumenten en de overheid is geen nieuws meer. We geven ook niemand een reden of een middel om de knip open te trekken. Maar goed, wat is dan volgens onze overheid ‘slim bezuinigen’? Hoe past dit in de langetermijnplanning van Den Haag. Een lagere ziektewetuitkering voor bedrijven? Hoge sociale premies in de uitzendsector? Uitzendorganisaties loon door laten betalen bij ziekte? Oké, de regels zijn er nog niet door, maar het idee alleen al is krankjorum.

Geld de economie in pompen
Mensen moeten wel geld hebben om het uit te geven. Dat begint bij een baan, wat weer begint bij een werkgever die niet alleen de juiste kerncompetenties en de moed heeft, maar net zo goed het vertrouwen kan hebben in een overheid dat hem steunt in zijn ‘heldhaftige’ optreden in barre tijden. Van de recessie gaat een ondernemer immers niet enthousiast investeren. Anticiperen met een flexibele schil wordt met de nieuwe regels ook niet echt aantrekkelijk. Dus waar komt het continuïteit dan uit voort, laat staan investeringskapitaal?

Op NOS.nl las ik onlangs dat minister Verhagen extra steun wil bieden aan ondernemers met meer kredietmogelijkheden voor vernieuwing of uitbreiding. Wacht even?! Het inhuren van uitzendkrachten willen ze duurder maken, sociale lasten van werknemers moeten hoger worden en de compensatie is meer geld lenen? Bedrijven en welwillende, hardwerkende arbeidskrachten zijn hier keihard het dupe van het houtje-touwtje knoopwerk van de overheid. Het plan van aanpak heeft een drastische helicopterview nodig. Echter, de langetermijnplanning van de overheid begint nu wel ontzettend scheef te lopen, vindt u ook niet?

Uitzenden verlaagd werkloosheid
Blijf van de uitzendbranche af, het merendeel van werklozen komt weer aan werk middels uitzenden nota bene!  Dat laten ook kwartaalcijfers van het CBS weer zien. Premies? Daar ligt het helemaal niet aan. De mogelijkheid voor werklozen om langdurige een uitkering te ontvangen wanneer er wel werk is, langdurige ziektewetuitkeringen uitbetalen ondanks er vervangend werk wacht. We maken het teveel mensen gemakkelijk om hun financiële middelen ‘gratis’ te krijgen. Dat is onder andere wat de overheid zoveel geld kost. Om, even op een zijspoor, nog maar niet te spreken over het maatschappelijke aspect: reputatieschade voor  hen die een uitkering écht nodig hebben en waarvoor door wanbeleid steeds minder overblijft.

Alternatieven
De directeur van ABU noemt in recente blogs ook terecht nog andere aandachtpunten zoals bevordering van legale flexibiliteit, minder bureaucratie, minder hoge kosten, bestrijding van de malafide wereld. Moet je eens kijken hoeveel geld de overheid uit die zakken zou kunnen kloppen! Zo trekt men tevens de markt open voor uitzendkrachten en zzp’ers, die met de nieuwe kansen de economie weer kunnen doen opbloeien.

Maar nee, ze komen met ‘slim bezuinigen’. Slim heeft in deze vast niks met intelligentie te maken. Ook niet met een knap staaltje leiderschap van een arbeidsmarktdeskundige.