Resource Management

“Waar kunnen we nog kosten op besparen?”. Die vraag hoor ik geregeld van bedrijven. Mijn antwoord gaat veelal over twee assen. Een as die vertelt over de wijze waarop men in een bedrijf tijd spendeert en één die de uitgaven weergeeft. Kort en goed: de relatie tussen een eenmalig te besteden uur en de euro die men slechts één keer kan uitgeven. Toch valt er best nog wel wat te halen. Laten we beginnen bij de uren, om daarna over de euro’s te praten.

Een uur dat, zolang tijdreizen niet bestaat, maar één keer kan worden besteed, moet wel renderen. Maar weten wat er DAN moet gebeuren, weten wanneer dat gebeurt, is eveneens van belang. Mijn advies aan bedrijven is om altijd te kijken naar Performance Management en governance, als het productiever maken van het bedrijf voorop staat. Mensen aanspreken op wat ze doen kan alleen als ze weten wat ze moeten doen. Het liefst ook voor wanneer en per wanneer. Productiviteit (lees: rendement uit uren) kan significant omhoog bij veel bedrijven door duidelijkheid te scheppen in de uit te voeren taak. Daarnaast door de realisatie ervan te meten en uit te dragen.

Ook elke euro die een bedrijf uitgeeft, moet renderen. Ik kom soms bij klanten met vastgestelde budgetten per divisie. Budget centraal beschikbaar en vergeven aan dat wat het meeste rendeert? Nee hoor! Stel dat uw ‘capital costs’ bijvoorbeeld acht procent zijn, moet u de businesscase met een lager rendement dan die acht procent überhaupt wel willen doen? En laten we het al helemaal niet hebben over die instellingen waar het budget benut moet zijn vóór het einde van het boekjaar. Mijn inziens is iedere verdeling van budget een kunstmatige. Het gaat om het bewust zijn van gelduitgaven. Om het feit dat het altijd nog slimmer en beter kan.

De combinatie van beide factoren, euro én uur, is in mijn optiek de meest renderende. Kijkt u niet alleen naar de kosten. Kijk net zo goed naar wat gedaan moet worden en wanneer. Dit in combinatie met elkaar. Het is echter een enorme uitdaging. De informatie die het management nodig heeft, om dit te kunnen besturen is vaak beperkt. Wat me dan op de finale crux van Resource Management brengt: te gebrekkige informatie voor echte productiebesturing. Pijnlijk, maar waar...