Zitten we nu op de weg omhoog of niet?

Regelmatig vragen klanten me of ik het einde van de kredietcrisis al zie. Mijn antwoord is dan steevast: “Ik zie wel enige lichtpuntjes her en der, maar mijn inziens is de kredietrecessie nog niet over.” Fundamenteel schort er namelijk echt nog wel wat aan. Menig knappe kop heeft hier een mening over. Laten we op dit gebied de ‘glazenbolkijkers’ hun vak laten uitoefenen… dan doe ik het mijne.

Het klinkt misschien raar, toch is het voor mij, zakelijk gezien, niet zo relevant of we stilstaan, omhoog, omlaag of opzij bewegen. Naar mijn mening is het cruciaal om in staat te zijn op al deze golven mee te deinen. En aangezien golven onvoorspelbaar zijn moet je dus voor alle situaties een strategie hebben.

Wat suggesties:

Als de weg omhoog gaat moeten organisaties zich aanpassen. Ze moeten in staat zijn om hun productie en outputniveau snel te kunnen verhogen. Dit vereist toegang tot zowel variabele productiecapaciteit als variabel werkkapitaal.

Bij een dalende situatie is een organisatie aangewezen op dusdanige variabele kosten, dat verminderde omzet niet leidt tot het einde van de organisatie. Nog meer variabiliteit in het bedrijf.

Staan we stil? Dan moeten we er met elkaar voor zorgen dat we gaan produceren tegen een beter kostenniveau. Uiteraard denk ik hier met name aan efficiënter en effectiever te werk gaan. De focus op processen en de uitvoering blijven belangrijk!

En bij een zijwaartse beweging moeten we blijven opletten...

Het lijkt haast op een universele waarheid voor alle organisaties. De oplossing lijkt voor allen dezelfde. Want eigenlijk geldt voor omhoog, omlaag, opzij en stilstaan een gelijke actie. Wat mij betreft zijn het de eenvoudige lessen:

1. Focus op de klant. Maak uzelf zo min mogelijk afhankelijk door een beetje spreiding in klanten, ook over diverse sectoren. Al is dat niet altijd haalbaar.

2. Maak processen ‘lean and mean’, maar verlies nooit de klant uit het oog!

3. Werkkapitaal is essentieel. Heeft u dat zelf niet? Zorg dan dat u een buffer bij een bank hebt.

4. Mensen maken het verschil. Niet stoppen met opleiden en werven maar hier bewuster mee omgaan.

5. Variabiliseer kosten zover en zo vaak mogelijk. Maar kijk uit dat de kennis en kwaliteiten niet verdwijnen.

6. Beloon op basis van performance, en vooral: beloon alleen goede performance.

7. Transformatie. Het vermogen om succesvol te transformeren is een cruciale overlevingsfactor.

Dit lijkt een soort herhalende plaat, maar toch...

De huidige stand van de economie en de wereld om ons heen dwingt ons in hoge mate om te veranderen. Waarheden van gister zijn achterhaald en die van morgen zijn onbekend. Daarom kan men niet anders dan zwaar inzetten op het transformationele vermogen om te overleven. Aanpassen of verdwijnen is het advies dat ik dus aan mijn klanten geeft.

Als het goed gaat moet men aanpassen. Eveneens wanneer het slecht gaat. U kunt dus uw tijd besteden met bedenken waar het in de toekomst heengaat. Of u besteedt uw tijd aan dat wat u moet doen ongeacht waar het heengaat. Omhoog of omlaag, volgens mij vraagt het om hetzelfde: innoveren, veranderen, bijslijpen, optimaliseren, flexibiliseren en diversifiëren.

Persoonlijke mening? Ik denk dat we even omhoog lijken te gaan. Echter, fundamenteel is er nog teveel mis is om van herstel te spreken. In die zin ben ik eerder dr. Doom dan dr. Happy Happy Joy Joy.